Erg, he?!

De dag voor Kerstmis komt de kerstdrukte tot een hoogtepunt in Albert Heijn. Alle karretjes bij de ingang zijn weg; dat belooft niet veel goeds. Toch maar inkopen doen. Te midden van de voorbijracende karretjes sta ik ingespannen te turen bij de specerijenafdeling naar kruidnagelen en kan ze maar niet vinden. Naast mij staat een man die hetzelfde probleem heeft. Wij kijken elkaar aan en hij zegt: ‘Erg, hè?’ We moeten er allebei om lachen. 

In de praktijk merk ik dat iedereen moe is. Dat is niet zo gek. De natuur is in rust en eigenlijk zouden wij dat ook moeten zijn. De feestdagen, zoals die tegenwoordig worden ingevuld, vragen juist om activiteiten; cadeaus en nieuwe kleren kopen, kerstdiners voorbereiden, huis en tuin versieren, kaarten schrijven etc. etc. Ik heb er geen oordeel over maar begrijp wel waar de vermoeidheid vandaan komt.  

Na mijn bezoekje aan Albert Heijn even naar de schoenenwinkel. De verkoopster vertrouwt me toe dat ze niet blij is met de kerstmuziek die haar baas heeft opgezet. ‘Te veel prikkels’, zegt ze. We praten wat over de feestdagen en de onrust die het met zich meebrengt. Ze vertelt dat de voeten van kinderen in deze maanden minder snel groeien dan in de zomer. Blijkbaar loopt de groei in de pas met de natuur, om maar eens in schoentermen te blijven. Ergens zijn we het dus nog niet verleerd.